De schop of de pen, maar het liefst de hele keten van ontwerp tot realisatie |
|
|
|
|
 |
| 232 sec |
Een mens is net een foto: zonder ontwikkeling blijft hij altijd negatief
Cultuurtechnische bedrijven zijn in Nederland vooral lokaal gericht. Het bedrijf Hofmeijer Voorst met als ceo Jacco Meijerhof is wat dat betreft een uitzondering. Hofmeijer werkt strikt lokaal als agrarisch loonbedrijf, maar heeft landelijke ambities als het gaat om cultuurtechnisch werk, waarbij het belangrijkste aandachtsvelden sport en natuurbouw zijn
 |
De bijzondere combinatie van namen –Hofmeier en Meierhof- vraagt al meteen om een uitleg, maar het feit dat Jacco Meijerhof directeur is van het bedrijf Hofmeijer heeft niets met de namen van doen. De naam Hofmeijer is afkomstig van de collega-ceo van Jacco Meijerhof: Herbert Hofmeijer. Zijn vader is de naamgever en oprichter van het bedrijf. Herbert Hofmeijer is verantwoordelijk voor de backoffice op het gebied van techniek en financiën; Jacco Meijerhof heeft vooral de klantgerelateerde activiteiten op zijn bordje gekregen. In totaal werken bij het bedrijf ongeveer 35 mensen, waarvan twintig voor de cultuurtechnische poot, twaalf voor de agrarische loonwerk-tak. Drie mensen richten zich op algemene staftaken.
Jacco Meijerhof, met een lach en een knipoog: ‘Mijn collega-directeur doet eigenlijk alle rotklussen, of in ieder geval de klussen die mij niet liggen: financieringen, materieel, inkoop en certificering. Ik mag de leuke dingen doen: contact met klanten en projecten uitdokteren.’
Tekst loopt verder onder afbeelding
Natuurgras
Hofmeijer richt zich als gezegd vooral op de sportmarkt. Het bedrijf gaat zelfstandig de markt op als het gaat om natuurgras. Gras heeft de voorkeur van de directeur uit Voorst, maar omdat de schoorsteen ook in Voorst moet roken, worden ook kunstgrasprojecten aangenomen. Het gaat dan eigenlijk alleen om projecten die in onderaanneming worden verricht voor de grote kunstgrasaannemers. Hofmeijer verzorgt dan de onderbouw en het leggen en het invullen van de mat worden door de hoofdaannemer verzorgd.
Maar zoals gezegd, de voorkeur van het bedrijf, ook de persoonlijke voorkeur van Jacco Meijerhof, ligt bij gras. Hofmeijer Voorst BV is een van de founding partners van het O2-concept, een gecertificeerd natuurgrasconcept dat enkele jaren geleden werd ontwikkeld door adviesbureau Kybys en meststoffenfabrikant DCM. Het doel van het concept is om natuurgras uit de spiraal van steeds lagere aanneemprijzen te halen door middel van een kwaliteitsprogramma dat door een extern adviesbureau gecontroleerd wordt. De opdrachtgever betaalt wat meer, maar krijgt vooral ook de garantie dat het veld gedurende een aantal jaren conform verwachting presteert.
Bijbeunen
Ondanks die drukke agenda als ceo van Hofmeijer Voorst heeft directeur Jacco Meijerhof tijd voor een serieuze detacheringsklus. Meijerhof: ‘Ik ben al sinds 2009 zestien uur per week werkzaam als senior ambtenaar sport voor de gemeente Almere.’ Meijerhof: ‘Door zo’n klus weet je hoe de hazen lopen en leer je hoe een ambtelijk apparaat werkt. Maar wij hebben natuurlijk wel de harde afspraak dat wij bedrijfsmatig niets in Almere doen.’
De vraag is dan natuurlijk hoe Meijerhof dat kan combineren. Volgens de ceo is dat niet zo moeilijk: ‘Wij hebben de boel goed georganiseerd en we hebben een goede projectleider, Wilbert Hogeweij die ook als bedrijfsleider wordt ingezet. Op dit moment zijn de consultancy-en detacheringsactiviteiten nog ondergebracht in een apart bv: Raacc. Maar het een kwestie van tijd vooral deze klussen geïntegreerd worden binnen Hofmeijer.’
Kunstgras
Hofmeijer leeft met zijn cultuurtechnische poot voor een deel van kunstgras. Dat weerhoudt Meijerhof er niet van om kritisch te zijn over deze velden. Bij topclubs hoort sowieso natuurgras te liggen, is de stellige mening van de ondernemer, maar ook de veelvuldige aanleg van kunstgrasvelden bij kleine clubjes met een halve man en een paardenkop al lid kan zijn goedkeuring niet wegdragen. Als sportambtenaar was hij betrokken bij een kunstgrasveld voor voetbalclub AS ‘80 Klein Brandt in Almere. Meijerhof: ‘Die club heeft 1400 leden en maar vijf velden. Daar is kunstgras voor bedoeld, niet voor een gat met een kluppie met een paar honderd leden.’
|
|
‘Daar is kunstgras voor bedoeld, niet voor een rotgat met een kluppie met een paar honderd leden’
| |
|
Die voorkeur voor natuurgras is waarschijnlijk mede te verklaren door de carrière van Meijerhof. Hij heeft het vak geleerd bij De Enk (Heijmans Sport en Groen), maar al in 2009 vertrok hij daar om te bouwen aan Hofmeijer. Aanvankelijk richtte hij zich daar voornamelijk op het grondwerk , maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en toen zijn oude werkgever Heijmans Sport en Groen in 2012 ophield te bestaan, kreeg Meijerhof de kans om het materieel en bovendien de lopende onderhoudscontracten van hen over te nemen. Die move zorgde voor een snelle terugkeer in de sportmarkt, hoewel in het gesprek met Meijerhof tussen de regels door duidelijk blijkt dat hij zich niet als een normale sportveldaannemer gedraagt en opstelt. Meijerhof lijkt niet bang te zijn dat hij zijn tractoren en personeel niet aan het werk kan houden, maar wil zich vooral onderscheiden door goede advisering in het voortraject.
Tekst loopt verder onder afbeelding
Jacco Meijerhof: ‘Eén project waar ik ontzettend trots op ben, is de reconstructie van Sportpark Aalten. Wij hebben daar het complete ontwerp en voorbereiding gedaan en gelukkig mochten we het werk ook maken, maar dat was vooraf geen must. We hadden in de uiteindelijke aanbesteding ook kunnen verliezen. In totaal werden in Aalten twee O2-velden, één hybrideveld, een pupillenkunstgrasveld, een wielerbaan annex schaatsbaan in asfalt en verder nog een sportkooi en drie bocce-veldjes aangelegd.
|
|
Wat is jouw favoriete zeperd?
| |
|
Een ander project waar Meijerhof trots op is, betreft een grote klus voor Prorail. Meijerhof: ‘Deze klus wonnen wij van het grote Bam. Dat is echt wel mooi. Prorail had een tender op de markt gezet op basis van Best Value Procurement voor het compleet installeren van een aantal prefab toiletgebouwen. Die klus hebben we in feite gewonnen door Prorail de suggestie te doen om een vendor-automaat voor snoep te vervangen door een wateruitgiftepunt en zich aan te sluiten bij het Join The Pipe-initiatief. Zij waren zo enthousiast dat ze het idee ook in andere projecten hebben uitgevoerd. Dat gaf ons weer de mogelijkheid om ook voor deze projecten een order te bemachtigen. Ik snap best dat je het idee van een watertappunt niet kunt patenteren, maar je mag het wel als breekijzer gebruiken; zo vrij moet je natuurlijk wel zijn.’
Field Top Maker
Als er dingen goed gaan, gaan er gegarandeerd ook dingen mis. Mijn vraag aan Hofmeijer is dan ook: ‘Wat is jouw favoriete zeperd?’ Ik weet natuurlijk het antwoord, omdat in het NWST-vakblad Fieldmanager enige jaren geleden herhaaldelijk geschreven werd over een zelfrijdende Field Top Maker, een machine die Hofmeijer samen met VGR heeft ontwikkeld op een onderbouw die is opgetrokken uit drainbeton om vlakken te ‘kilveren’. Kilveren is natuurlijk niet het goede woord, maar het effect is hetzelfde: een vlak veld. Met een freesas met kleine beitels kun je een veld van drainbeton 100 procent strak leggen. Natuurlijk had de techniek last van de nodige kinderziektes, maar dat was niet de reden voor het mislukken. De techniek werkte uiteindelijk perfect, ook om grasvelden te vlakken maar de markt pikte de innovatie niet op. Incasseren, verlies pakken en weer verder met nieuwe ideeën.
|
|
| Er zijn nog geen reacties. |
Tip de redactie
|
