 |
| 87 sec |
Als ik in mijn paspoort kijk, zie ik daar ergens staan dat ik de zestig gepasseerd ben. Dat plus het feit dat ik van oer-Hollandse, of eigenlijk Brabantse herkomst ben, maakt al snel dat het beeld van een boze oude witte man zich opdringt.
Het zij zo. Ik voel me gelukkig niet oud, verre van boos en troost me met de gedachte dat dit prikkelpraatje helemaal achter in het vakblad Stad + Groen wordt afgedrukt en dat de kans sowieso klein is dat dit wordt gelezen. Vandaag wil ik het met u hebben over aanbesteden. Elders in dit vakblad heb ik een opinieartikel geschreven over biologisch inkopen. De aanleiding bestond uit een aantal berichten in de pers en opmerkingen van partijen in de markt dat opdrachtgevers weliswaar vragen om biologisch, maar uiteindelijk gewoon voor de laagste prijs gaan en voor gangbaar kiezen. Het effect daarvan is dat de markt voor biologisch plantmateriaal al de nek wordt omgedraaid nog voordat deze de kans heeft gehad uit de knop te komen.
|
|
Er is op dit moment geen serieuze markt voor biologisch plantmateriaal
| |
|
Het bijzondere is natuurlijk dat iedereen met een beetje verstand van de groene sector exact weet wat hier aan de hand is. Er is op dit moment geen serieuze markt voor biologisch plantmateriaal, niet aan de vraagzijde en niet aan de aanbodzijde. Een kweker meldt mij dat hij weliswaar op beperkte schaal biologisch kweekt, maar dat dit product uiteindelijk altijd gangbaar wordt afgezet. Als de drie grootste gemeentes van Nederland vervolgens via persberichten melden dat ze voortaan biologisch willen aanplanten, is dat mooi voor de bühne en leuk voor de wethouder die eenmalig met de pers erbij een biologische boom in de grond mag proppen. Als de gemeente op hetzelfde moment meldt dat ze zich niet aan haar eigen beleid hoeft te houden, weet je al snel waar het eindigt. Juist ja, nergens.
In de infrasector is het volgens een interview in deze uitgave van Stad + Groen nog veel erger gesteld. Harm Beerda stelt in dat interview dat innovatie gericht op duurzaamheid in zijn visie leidt tot keiharde uitsluiting.
|
|
Innovatie gericht op duurzaamheid leidt tot keiharde uitsluiting
| |
|
Natuurlijk komt het met bovenstaande vast en zeker wel een keer goed. Het keurmerk Milieukeur bestaat nu ongeveer tien jaar. Als ik boomkwekers mag geloven, zijn bestekschrijvers pas nu, tien jaar na dato, zo ver dat ze dit structureel verwerken in hun bestekken. Dat kost dus gewoon heel veel tijd. Het is daarbij ronduit onverstandig om als opdrachtgever ver voor de troepen uit te lopen. Dat leidt ofwel tot roeptoeteren, of tot een oproep waar toch niemand iets mee kan of wil doen.
|
|
| Er zijn nog geen reacties. |
Tip de redactie
|
