Onderzoek naar aanpak invasieve watercrassula en schijngenadekruid met slakken en rupsen |
|
|
|
|
 |
| 47 sec |
Biedt de vraat van slakken en rupsen uitkomst?
Stichting Bargerveen doet onderzoek naar de beheersing van invasieve watercrassula en schijngenadekruid met de inzet van drie slakkensoorten en een rups. Er is geëxperimenteerd met de gekielde loofslak, de gewone poelslak, de segrijnslak en met de rups van de gamma uil. Deze organismen vreten de planten aan.
| Wijngaardslak. Alleen de wijngaardslak is van de in Nederland voorkomende soorten groter dan de segrijnslak |
De rupsen bleken gek op zowel watercrassula als schijngenadekruid. Zette men geen rupsen in, dan was na veertig dagen watercrassula 20% in gewicht toegenomen. Mét rupsen nam het gewicht met bijna 39% af. De segrijnslak lust de planten ook graag, maar is minder effectief: de vraat zorgde slechts voor een netto gewichtsverlies van 2%.
Problemen voor inheemse vegetatie?
Dan rest nog wel de vraag of de slakken en rupsen niet voor problemen gaan zorgen voor de inheemse vegetatie. Ze werden daarom geplaatst bij oeverkruid, moerashertshooi, vlottende bies en pilvaren. Deze hadden vergelijkbare standplaatscondities als watercrassula en schijngenadekruid. Wat bleek? Wanneer er ook invasieve soorten zijn, wordt alleen oeverkruid in beperkte mate aangevreten.
|
Biologische bestrijding tegen uitheemse plantensoorten: de gekielde loofslak, gewone poelslak, segrijnslak en de rups van de gamma uil moeten de uitbundige groei van watercrassula en schijngenadekruid tegengaan
| |
|
Eerder deze maand publiceerden we over de bestrijding van de Japanse duizendknoop met behulp van inheemse braamstruiken. Bramen woekeren minstens zo sterk als de Japanse duizendknoop; het idee is dat de inheemse bramen op deze manier de strijd aangaan met de duizendknopen.
| LOGIN
met je e-mailadres om te reageren.
|
|
|
| Er zijn nog geen reacties. |
Tip de redactie
|
