Kloof tussen beleid en praktijk belemmert stadsnatuur |
|
|
|
|
 |
| 98 sec |
Drie werelden, verschillende belangen: waarom natuurbeleid in de stad vaak blijft hangen in plannen
Het klinkt logisch: er komt beleid voor meer groen in de stad en dat wordt dan uitgevoerd. Maar de praktijk blijkt weerbarstiger. Beleidsmakers en uitvoerders spreken niet altijd dezelfde taal. Onderzoekers van Wageningen University & Research (WUR) brachten in kaart waarom goede bedoelingen op papier niet altijd leiden tot meer bomen, bloemen of biodiversiteit op straat.
| Groen verhult de stadse omgeving |
Een van de belangrijkste oorzaken: beleid en uitvoering zijn gescheiden werelden. Beleidsmakers kijken vooruit en werken met visies en vergezichten. Uitvoerders, zoals projectontwikkelaars en aannemers, denken juist in termen van haalbaarheid, planning en risico's. Zij worden vaak pas laat betrokken, waardoor het beleid niet altijd goed aansluit op de praktijk.
Ook zitten er andere partijen aan tafel bij beleid dan bij uitvoering. Terwijl overheden en maatschappelijke organisaties meeschrijven aan nieuw beleid, zijn het bouwbedrijven en projectontwikkelaars die het uiteindelijk moeten waarmaken. En die hebben soms andere prioriteiten.
|
|
Een probleem is dat nieuw beleid voor stadsnatuur lang niet altijd vergezeld gaat van een bijpassend budget of de juiste instrumenten
| |
|
Verschillende overheden, verschillende regels
Daarnaast ligt het beleid vaak op één bestuurslaag, terwijl de uitvoering elders plaatsvindt. Zo bedenkt het Rijk een plan, maar moeten provincies of gemeenten het uitvoeren. De bestaande lokale regels en keuzes kunnen dan flink botsen met landelijk beleid. Zeker als die regels stammen uit een andere tijd of andere beleidsdoelen dienen.
Een ander probleem is dat nieuw beleid voor stadsnatuur lang niet altijd vergezeld gaat van een bijpassend budget of de juiste instrumenten. Gemeenten moeten dan creatief zijn met bestaande middelen - die vaak niet voldoende zijn voor langetermijninvesteringen in natuur.
De praktijk is weerbarstig
Zodra plannen omgezet worden naar concrete projecten, duiken nieuwe obstakels op. Zo ontbreken vaak harde normen voor natuur en groen, in tegenstelling tot bijvoorbeeld wegen of parkeerplaatsen. Daardoor sneuvelt groen snel in de onderhandelingen over ruimte en kosten. Gras inzaaien is nu eenmaal goedkoper dan het planten van inheemse struiken of bomen.
Daarnaast zijn veel uitvoerders gewend te werken met vaste regels en begrotingen. Ruimte voor flexibel maatwerk of initiatieven van bewoners is beperkt. Toch kan die flexibiliteit wél helpen..
Gemeenten die bijvoorbeeld burgerinitiatieven ondersteunen met kleine budgetten en begeleiding, boeken meer resultaat én meer draagvlak
|
|
Harde normen voor natuur en groen ontbreken vaak, in tegenstelling tot bijvoorbeeld wegen of parkeerplaatsen
| |
|
Zonder visie geen vergroening, maar zonder uitvoering geen resultaat
De onderzoekers zien dat de afstand tussen beleid en praktijk leidt tot verlies aan effectiviteit. Innovatieve beleidsideeën blijven hangen in de tekentafelfase. Pilots krijgen wel veel aandacht, maar bij de uitrol op grotere schaal lopen gemeenten tegen gebrekkige ondersteuning aan - financieel én organisatorisch.
Kortom: wie écht werk wil maken van natuur in de stad, moet niet alleen vooruit denken, maar ook zorgen dat er op de werkvloer middelen, regels en mensen zijn om die plannen uit te voeren. Alleen dan komt natuur in de stad niet alleen op papier tot bloei, maar ook in het echt.
|
Gemeenten die bijvoorbeeld burgerinitiatieven ondersteunen met kleine budgetten en begeleiding, boeken meer resultaat én meer draagvlak
| |
| | Wageningen University and... | |
| |
| LOGIN
met je e-mailadres om te reageren.
|
|
|
| Er zijn nog geen reacties. |
Tip de redactie
|
