Big data: last of zegen?

ARTIKEL

Lodewijk Hoekstra, donderdag 12 september 2019

104 sec

Er komen steeds meer data beschikbaar voor gemeenten, waterschappen, ontwikkelaars en woningbouwcoöperaties. Te denken valt aan informatie over onder andere hittestress, wateroverlast, gezondheid en veiligheid. Met deze big data kan beter worden ingespeeld op vraagstukken rondom klimaatbestendigheid en de inrichting en het beheer van de openbare ruimte. Ook dienen ze ter ondersteuning van de opgave om een kwalitatief hoogwaardige leefomgeving te realiseren, die integraal waarde toevoegt en bijdraagt aan welzijn van mens én natuur.

Waar vroeger allerlei metingen gedaan moesten worden om bijvoorbeeld het risico op wateroverlast in kaart te brengen, kun je nu met één druk op de knop een gedetailleerd overzicht krijgen van probleemzones in een straat of een buurt. Niet alleen satellieten bieden allerlei data; er zijn tegenwoordig ook overal sensoren te vinden: in de grond, op gebouwen en gekoppeld aan apparaten die ingezet worden voor beheer van de buitenruimte. Verder zijn er lantaarnpalen met lifi, er zijn drones in de lucht en er komt een 5G-netwerk met hubs in elke straat. Door deze informatie te bundelen en te interpreteren, kun je dus beter afwegingen maken en invulling geven aan beleid. Een enorme stap voorwaarts, nietwaar?

Zeker, deze technieken zijn een grote stap vooruit. Toch is het ook lastig om als gemeente, maar ook als ontwikkelaar of corporatie adequaat in te spelen op de stortvloed van informatie en de technologische ontwikkelingen die elkaar steeds maar sneller opvolgen. Allereerst vergt het gebruik van deze informatie een enorme omslag van de medewerkers. Zijn zij wel up to date, kunnen ze inspelen op deze snelle ontwikkelingen? Ook is het zaak uit al de beschikbare data de relevante informatie te halen, en ervoor te zorgen dat je op basis daarvan ook daadwerkelijk komt tot duurzamere afwegingen en beleid.

We moeten ervoor waken om techniekfetisjisten te worden. Deze data zijn een hulpmiddel, geen doel op zich. Het doel is het creëren van een leefomgeving die bestand is tegen de uitdagingen waarvoor we staan. Die uitdagingen zijn bekend: klimaatcrisis, verlies van biodiversiteit, lucht- en waterverontreiniging, gezondheidsproblematiek, afnemende sociale cohesie - om maar enkele te noemen. Het antwoord is een natuurinclusieve, klimaatadaptieve en gezonde leefomgeving, die integraal waarde toevoegt aan mens en natuur. Precieze metingen helpen om al die gegevens overzichtelijk in kaart te brengen en de zaak integraal te benaderen, maar kunnen er ook toe leiden dat mensen zich blindstaren op de cijfertjes.

Door het borgen van ambities in het proces, van visie tot en met realisatie en beheer, is het mogelijk om echt een duurzame leefomgeving te realiseren. Dat vergt lef en visie, maar ook vakkennis, overzicht en betrouwbare informatie. Met of zonder data, het blijft een uitdaging om ervoor te zorgen dat er geen thema's van de wagen vallen. Zo kun je bijvoorbeeld een klimaatadaptieve wijk maken, maar weinig oog voor ecologie hebben of nul-op-de-meterwoningen ontwikkelen met een ongezond binnenklimaat. Het is dus zeker een toevoeging om te komen tot een gebiedsgerichte aanpak, waarbij je gebruikmaakt van diverse big data om kaders en richtlijnen te ontwikkelen. Maar nog belangrijker is het borgen van ambities en het sturen op integraliteit, om een leefomgeving te realiseren waarbij mens en natuur in balans zijn.

Lodewijk Hoekstra

REACTIES

Er zijn nog geen reacties.

download artikel

Tip de redactie