'Beeldsystematiek is prima, maar strenge naleving polariseert en vergalt werkgeluk' |
|
|
|
|
| Karlijn Klei,
maandag 18 juli 2022 |
 |
| 156 sec |
Van Kemenade (Attender) over onnodige problemen rond beeldbestekken
Peter van Kemenade, directeur van Attender Groen en Lux Cernit Groenprojecten, ziet het steeds vaker gebeuren: jonge mensen die de sector in komen maar afknappen op de negatieve sfeer. 'Een van onze jonge voormannen vroeg laatst aan het eind van een bouwteamvergadering: Is er ook nog iets leuks te vertellen?' De grote schuldige is volgens Van Kemenade de huidige praktijk rondom beeldsystematiek. 'Er is niets mis met het concept an sich, maar mensen die een boete uitdelen, beseffen vaak niet wat dat doet met de mensen op de werkvloer.'
| Peter van Kemenade (Attender): 'In een tijd dat we zuinig moeten zijn op jong talent, jagen wij mensen de sector uit.' |
Stad+Groen spreekt Peter van Kemenade in de HAS Hogeschool in Den Bosch, een kweekvijver voor jong talent voor de sector. 'De beeldsystematiek an sich is oké', vindt de directeur. 'Maar omdat die gepaard gaat met boetes voor overschrijding en verschillende interpretaties van de kwaliteit, leiden rapportages vaak tot discussie. Zo kunnen beeldbestekken opdrachtgevers en -nemers soms lijnrecht tegenover elkaar zetten. De spanning die hiermee gepaard gaat, tast het werkgeluk van groenwerkers aanzienlijk aan.'
'Lieve' sector
Bij beeldbestekken hangen boetes als onweerswolken boven het hoofd van groenaannemers. Jaarrond op beeld zijn is onmogelijk, stellen velen. Als het vandaag en morgen regent, is overmorgen het gras te lang; daar is niet tegenaan te werken. Voor ze het weten, krijgen groenaannemers een boete voor de kiezen. 'Het effect dat dat op hen heeft, wordt onderschat', stelt Van Kemenade. 'Het raakt hen persoonlijk.'
Het bijeffect is de polarisatie tussen opdrachtgever en -nemer. En dat, zo stelt de directeur, terwijl de groensector oorspronkelijk eigenlijk een 'lieve' sector was, waar mensen op een heel prettige manier met elkaar omgingen. 'Jonge mensen die nu als aannemer de groensector in gaan, pikken deze nieuwe gang van zaken niet langer en vertrekken weer. Daarmee snijdt de sector zichzelf in de vingers. In een tijd dat we zuinig moeten zijn op jong talent, jagen wij mensen de sector uit.'
|
|
'In een tijd dat we zuinig moeten zijn op jong talent, jagen wij mensen de sector uit'
| |
|
Oplopende emoties
Vooral het middenkader raakt geregeld in discussie met de directievoering. 'Maar wat we echt onderschatten, is het effect op onze voormannen, machinisten en medewerkers', vindt Van Kemenade. 'Zij zijn nauw betrokken bij keuringen, meldingen en sanctierapportages. Het managen daarvan heeft een negatieve lading, omdat het alleen maar uitgaat van wat er níet goed is. Zo wordt dat ook beleefd door uitvoerenden. Het is heel lastig om erkenning te geven en het werk te waarderen als de systematiek oplevert met afkeuren en sancties. Als je die woorden in een andere setting gebruikt, denk je toch echt dat je alles fout doet.'
Van Kemenade vertelt over een keer dat een gemeente een fout had gemaakt en de eerder uitgedeelde boete werd ingetrokken. 'De veegmachinist begon te huilen van opluchting. Stel je voor hoe de emoties oplopen als je een boete kríjgt.'
Eigen inzicht
Het werken met gespecialiseerde keuringsbedrijven, die het beeld na de werkzaamheden keuren, gaat prima, zegt Van Kemenade. 'Het is een instrument om administratieve zaken op orde te houden. Deze keuringen zijn juist voor de opdrachtnemer zeer relevant. Die kan ermee aan de slag. De directievoerder moet zich verantwoorden voor de opgelegde contractverplichtingen en kunnen aantonen wat hij eraan gedaan heeft als het afgesproken beeld niet gehaald wordt.'
Toch zou het idealiter simpeler kunnen zijn: 'Als je de auto of fiets pakt en even een rondje rijdt, zie je of het er naar behoren bij staat. Weliswaar zonder het meetlint van het keuringsbureau en dus niet op de centimeter, maar dat hoeft toch ook niet altijd?' Zulke opdrachtgevers zijn er ook, benadrukt Van Kemenade. 'Zij sturen daar zelf op op basis van hun eigen inzicht en burgermeldingen en pakken de auto of de fiets.' Het eigenlijke doel zou volgens de directeur moeten zijn een product te maken waar de burger blij mee is. 'Buurtbewoners zien echt niet dat het gras of onkruid iets langer is dan afgesproken.'
|
|
'Het doel zou moeten zijn een product te maken waar de burger blij mee is. Buurtbewoners zien echt niet dat het gras iets langer is dan afgesproken'
| |
|
Werkgeluk
Van Kemenade: 'Nogmaals: beeldbestekken zijn een prima instrument, maar om de relatie werkend en constructief te houden, moeten we wat anders bedenken dan boetes. Die geven het geheel een zeer negatieve lading en dat kan het werkgeluk waar iedereen recht op heeft vergallen. De belangrijkste taak hierbij hebben wij als groenvoorzieners zelf, maar het zou enorm helpen als de toetsing wat positiever geladen was.'
Een kant-en-klare oplossing heeft Van Kemenade niet, maar, zegt hij: 'Als we allemaal, zowel opdrachtgever als opdrachtnemer, gewoon weer wat normaler zouden doen, komen we al een heel eind.'
|
|
'Als we allemaal gewoon weer wat normaler zouden doen, komen we al een heel eind'
| |
|
|
|
| Er zijn nog geen reacties. |
Tip de redactie
|
