Praktijkvoorbeeld omgaan met groen: verwaarloosd groen door bewoners omgetoverd tot moestuintjes |
|
|
|
 |
| 112 sec |
Op ons artikel 'Nederlandse soortenrijke volkstuinen met uitsterven bedreigd. De strijd om de openbare ruimte' kregen we een interessante reactie binnen. Een verhaal dat anderen kan inspireren en verbindt op verschillende niveaus. Rob Olde Monnikhof, Uitvoerder groenvoorziening bij woningcorporatie WBOwonen in de gemeente Oldenzaal, vertelde over een bijzonder leuk initiatief.
Jongens enthousiast aan het tuinieren in een door bewoners gerealiseerd volkstuintje |
Olde Monnikhof is oorspronkelijk hovenier en is al dertig jaar in dienst bij de corporatie. 'We zijn een van de weinige corporaties die eigen groenmensen heeft. In ons team zijn we met ons drieën. Het is belangrijk dat je de bewoners kent, want wat je vaak ziet, zijn veel onduidelijkheden rond het groen in de wijk en bij de eigen flat. Wie is bijvoorbeeld verantwoordelijk voor de tuin bij duplexwoningen: de onderste bewoner? De bovenste net zo goed? Zeg het maar. Die onduidelijkheid leidt vaak tot verwaarlozing van de tuin of ander groen.'
 | Op Google Maps is goed te zien hoe de moestuintjes van elkaar gescheiden zijn door paden van houtsnippers |
|
|
Sociale controle én sociale contacten
Old Monnikhof vertelt dat een decennium of wat geleden een eigenaar van een koopwoning van een hurende buur een stukje van diens tuin mocht inrichten als moestuin. Dat bracht de corporatie op het idee dat groter uit te zetten. 'En dus gingen we in overleg met huurders die hun tuinen niet goed onderhielden. Of hun tuin niet wat ingekort mocht worden. Voor hen was dat wellicht makkelijker en andere buurtbewoners zouden er dan ook voordeel van kunnen hebben.' Zo geschiedde. Het voordeel? Iedereen blij én er volgt sociale controle: men voelt zich verantwoordelijk voor de stukjes opnieuw ingerichte grond. Naast sociale controle, volgen er ook sociale contácten: wijkbewoners leren elkaar kennen. 'Natuurlijk hebben we spelregels. Gewassen moeten biologisch zijn, de tuintjes moeten er netjes uitzien en af en toe is er een gezamenlijke dag om te tuinieren.'
|
'Natuurlijk hebben we spelregels. Gewassen moeten biologisch zijn, de tuintjes moeten er netjes uitzien en af en toe is er een gezamenlijke dag om te tuinieren'
| |
|
Voordeel voor gemeenten
Je ziet nu, na renovatie van woningen, steeds meer van dit soort constructies ontstaan. Mensen raken van elkaar geënthousiasmeerd als ze daadwerkelijk zien hoe het ook kan. Dat werkt aanstekelijk en geeft geen enkel gevoel van oplegging, zoals sommigen bij vergroeningscampagnes wel kunnen ervaren. 'Bewoners van koophuizen hadden aanvankelijk nog wel eens bezwaren. Zou bijvoorbeeld hun schutting gebruikt worden om plantenbakken aan te hangen? Zij die aanvankelijk twijfels of bezwaren hadden, helpen nu mee in de moestuin! Je ziet duidelijk dat de wijk vergroent. Daar hebben gemeenten ook voordeel bij en ze kunnen het meenemen in hun vergroeningsplannen. Win-win dus.'
Functioneel bijdragen aan biodiversiteit
Nog een voordeel van de tuintjes en de gezamenlijke doe-dagen, is dat kinderen in aanraking komen met tuinieren en de natuur. Het investeren waard, zou je zeggen. Lokaal zijn er ook wel stichtingen te vinden die dit soort initiatieven financieel willen ondersteunen. En tijdens bijvoorbeeld NL Doet en Burendag kun je extra aandacht geven aan het samen goed doen voor elkaar en de buurt. 'Mensen moeten meer op maat gaan werken en de mogelijkheden zien, niet de onmogelijkheden.' Toekomstdromen zijn er nog volop: voedselbossen en wijkwadi's. 'Groene oases die mensen verkoeling bieden, functioneel zijn voor de natuur en bijdragen aan de biodiversiteit', besluit Olde Monnikhof.
Oproep naar voorbeelden van participatie
Heb je ook een mooi praktijkvoorbeeld over omgaan met groen? Laat het ons weten via heleen@nwst.nl.
|
'Mensen moeten meer op maat gaan werken en de mogelijkheden zien, niet de onmogelijkheden'
| |
|
 | Samen aan de slag |
|
|
LOGIN
met je e-mailadres om te reageren.
|
|
|
Er zijn nog geen reacties. |
Tip de redactie
|