'Ze weten ons te vinden voor de rotklussen en dat hebben we het liefst' |
|
|
|
|
 |
| 223 sec |
Ceo Willem-Jan van Weert ergert zich aan groenvoorzieners die alles maar versnipperen.
Willem-Jan van Weert (39 jaar) is de derde generatie van het familiebedrijf Van Weert Rondhout, maar het had een haar gescheeld of hij was verloren gegaan voor het bedrijf. Een halfuurtje meewerken als vijftienjarige zorgde dat hij verliefd werd op het werk en het bedrijf.
Van Weert Rondhout is een van de grotere boomrooierijen van Nederland. Het verdienmodel van het bedrijf is tamelijk overzichtelijk. Het bedrijf zaagt grote bomen uit voornamelijk de openbare ruimte en probeert de stammen, takken en snippers tegen een zo hoog mogelijk waarde af te zetten. Waarde betekent dan geld, maar zeker ook circulariteit. Van Weert: 'Ik heb eerlijk de pest in als hier stammen worden aangeleverd om versnipperd te worden voor het gebruik als brandstof. De uitdaging is om dat materiaal een extra cyclus te geven, bijvoorbeeld als materiaal voor de vezelindustrie of als cellulose. Vaak levert ons dat niet meer geld op, alleen maar meer gedoe.'
Veel groenvoorzieners die zelf ook rooien, hebben daar volgens Van Weert maling aan. 'Die zagen grotere volwassen bomen en versnipperen de complete opbrengst. Dat is voor hen makkelijker dan het apart afvoeren als stamhout en takhout. Ik erger me daaraan.'
|
|
Waarde betekent geld, maar zeker ook circulariteit
| |
|
Dat Van Weert voor dat laatste kiest, heeft eerlijk gezegd ook wel iets te maken met de omvang van het bedrijf. Voor een kleinere boomrooier of groenvoorziener is het bijna ondoenlijk om aparte lijnen op te zetten voor de verschillende soorten materiaal. Van Weert kan dat met gemiddeld twaalf vakmensen aan de zaag of in de uitvoering wel realiseren. Daarbij is Van Weert Rondhout gezegend met een zeer ruime werf, waar alle soorten materiaal netjes naast elkaar kunnen worden opgeslagen. Eerst excuseert Van Weert zich voor de rommel, om daarna toch weer trots een rondje te maken over zijn bijna twee hectare grote bedrijfsterrein. Wat blijkt: het terrein dient niet alleen als ontvangstterrein voor eigen materialen, maar ook voor de lokale hoveniersbedrijven. Van Weert neemt me mee naar de enorme stapel hout, takken en blad die afkomstig van derden is. Wat blijkt: ook dat materiaal wordt verkleind en nog een keer gezeefd. Alles is erop gericht om er zoveel mogelijk hout uit te halen voor biomassa. Een van de grondstoffen die hieruit komen, is een fijn gezeefd mengsel van grond en organisch materiaal, dat door grote melkveeboeren als stalbodem voor potstallen wordt gebruikt of als bodemverbeteraar. Van Weert: 'Boeren zijn hier gek op! Dit materiaal neemt heel veel vocht op en brengt weer leven in de bodem.'
Composteren doet Van Weert niet op zijn terrein. Dat zou hij wel kunnen en daar heeft hij zelfs alle vergunningen voor, maar hij laat dat graag over aan meer gespecialiseerde bedrijven met wie hij ook samenwerkt. Leven en laten leven, lijkt hierbij het devies van de ondernemer.
Rotklussen
Willem-Jan van Weert is de derde generatie en heeft het bedrijf ongeveer zeventien jaar geleden overgenomen van zijn vader, Willem van Weert, die het op zijn beurt samen met zijn broers Ad en Toon weer overnam van opa Jos van Weert. Het bedrijf begon in 1937 als een klassiek bosbouwbedrijf en dat is het nog steeds. 'Sinds de oprichting is er voortdurend geïnvesteerd in vakkennis en modern, goed materiaal. Daardoor zijn wij in staat tegen scherpe prijzen een goede kwaliteit te leveren als het gaat om bomen rooien en snoeiwerken verrichten. De handel in stamhout (in- en export) en snippers is reeds uitgegroeid tot een groot netwerk. Wij werken graag samen en zoeken daarom constant naar goede partners wat betreft afzet en circulair gebruik. Uitdagende klussen, daar zijn wij en onze medewerkers natuurlijk dol op. Wat je ziet, is dat de huisgroenvoorzieners, bijvoorbeeld van een gemeente of een waterschap, de standaardrooi- en -snoeiklussen zelf doen. Wij worden er pas bij geroepen als er iets bijzonders aan de hand is of als de eigen aannemer het niet meer aandurft. Wij hebben zelf ook het liefst de rotklussen, waarbij we kunnen laten zien wat we in huis hebben.'
Willem-Jan van Weert neemt me mee naar zijn machineloods. De meeste machines zijn natuurlijk op locatie bij klussen, maar één grote Merlo 60.24-verreiker met een GMT-zaagkop staat er nog. Deze machine heeft een bereik van 26 meter inclusief jib en kan daarmee op de moeilijkste plekken een boom veilig 'uitkleden'. 'Natuurlijk zijn wij gek op de rotklussen waar andere mensen niet aan durven te beginnen, maar wij willen ook zo snel en zo veilig mogelijk werken. Dat kan met deze geweldige machine! Dat houdt onder andere in dat wij zo weinig mogelijk met de hand door middel van klimtechnieken proberen te werken, maar soms kom je daar natuurlijk niet onderuit. Hoe groot je machine ook is, het houdt een keer op.'
PSV
Zoals gezegd scheelde het maar een haar of Willem-Jan was verloren gegaan voor het familiebedrijf: 'Ik was - al zeg ik het zelf - best een goede voetballer. Ik ben begonnen bij DSV Liempd, maar werd als klein manneke gescout door PSV. En als je bij PSV zit, is niks meer een probleem. Totdat ik als twaalfjarige last kreeg van een hardnekkige blessure aan mijn scheenbeen en ik de keuze kreeg om te opereren of te stoppen. Ik was bang voor die operatie, dus ben als twaalfjarige gestopt bij PSV. Dat was wel een moment. In die tijd was het voor mijn vader heel druk op het bedrijf. Kort daarvoor was een oom van mij, die ook in het bedrijf zat, overleden en alles in het bedrijf kwam op hem aan. Ik kwam natuurlijk wel op het bedrijf, maar had er eigenlijk niks mee. Totdat hij mij vroeg om een keer mee te gaan, omdat hij iemand nodig had om de shovel heen en weer te rijden. Echt een klusje van niks, maar binnen een halfuur was ik verliefd op het werk.'
|
|
Als je bij PSV zit, is niks een meer probleem
| |
|
'Als zeventienjarige - ik had mijn havo nog niet afgemaakt - ben ik toen vast begonnen bij het familiebedrijf en al snel hielp ik mijn vader, bijvoorbeeld bij het maken van de planning. Hij liep al jaren op zijn tandvlees door het wegvallen van zijn broer.'
De rest is alweer bijna geschiedenis. Zeventien jaar geleden nam Van Weert het bedrijf over, waar op dat moment ongeveer twintig mensen werkten. Van Weert: 'Dat is nu wat minder en dat is oké. Mijn vader en moeder helpen nog steeds wel mee, maar eigenlijk moet ik alle klussen op het gebied van acquisitie en contact met klanten zelf doen. Hopelijk is dat binnenkort anders. Wij hebben nu iemand aangenomen die mij goed kan helpen met acquisitie en uitvoering. Dat betekent een enorme verbetering voor de bedrijfsvoering en verlichting van mijn takenpakket.'
|
|
| Er zijn nog geen reacties. |
Tip de redactie
|
